Το νησί των Λειψών
Στα βόρεια Δωδεκάνησα, μεταξύ Λέρου και Πάτμου, μια συστάδα από 24 νησίδες, κοσμεί το νοτιοανατολικό Αιγαίο και σας περιμένει για ονειρεμένες διακοπές. Το μεγαλύτερο από αυτά τα νησιά – η Λειψώ ή Λειψοί – το κύριο νησί από το οποίο και προέρχεται το όνομα της συστάδας αυτής, σας προσκαλεί να το ανακαλύψετε.
Η επιφάνειά του έχει συνολική έκταση 16 τ.χλμ. και ακτογραμμή πολύ ακανόνιστη, σε μήκος 35 χιλιομέτρων. Οι ακτές του είναι σχεδόν παρθένες, αλλά οι βόρειες συχνά έχουν ισχυρούς ανέμους. Επειδή το νησί είναι μικρό, είναι εύκολο να το γυρίσει κανείς πεζοπορώντας. Το έδαφος του νησιού των Λειψών αποτελείται από χαμηλούς λόφους με πανοραμική θέα, μικρές κοιλάδες, παραλίες και βραχώδη ακρωτήρια. Την ομάδα συμπληρώνουν οι νησίδες Αρέφουσα, Νήσοι Μανώλη, Μεγάλο Ασπρονήσι, Μακρύ Ασπρονήσι, Μικρό Ασπρονήσι, Πάπλωμα, Κουλούρα Α, Κουλούρα Δ, Νότιο Ασπρονήσι Α, Νότιο Ασπρονήσι Δ, Μεγάλο Καλαπόδι, Μικρό Καλαπόδι, Λύρα, Σταυρή, Πιλάβι, Ψώμου, Καπαρονήσι, Πιάτο, Μακρονήσι, Φράγκος, Σαράκι.
Η αρχαιότερη γραπτή αναφορά του ονόματος του νησιού είναι «η Λειψία» και βρίσκεται σε επιγραφή σε μαρμάρινη πλάκα του 3ου ή 2ου αι. π.Χ., εντοιχισμένη στην εκκλησία της Παναγίας στο Κουσέλιο. Ως Λεψία επίσης αναφέρεται και από τον Πλίνιο. Συναντιέται επίσης σε μεταγενέστερες επιγραφές με τη μορφή «Λειψός», «Λιψός» και «Λειψώ».
Λειψοί: Μικρό Νησί με Μεγάλη Ιστορία
Μυθολογία:
Σύμφωνα με την προφορική παράδοση, οι Λειψοί είναι ταυτισμένοι με τη μυθική Ωγυγία, το νησί της Νύμφης Καλυψούς όπου ο Οδυσσέας ναυάγησε κατά την επιστροφή του στην Ιθάκη, και παρέμεινε αιχμάλωτος για 7 χρόνια. Η πεποίθηση αυτή προφανώς προήλθε από την ηχητική ομοιότητα ανάμεσα στο «Καλυψώ» και στο «Λειψώ».
Ιστορικά
Οι Λειψοί κατοικούνταν από τα προϊστορικά χρόνια μέχρι σήμερα. Σε διάφορα σημεία του νησιού βρέθηκαν επιγραφές και θραύσματα αγγείων από την εποχή του Χαλκού. Το 1370 π.Χ. περνούν από το νησί οι Κάρες – ένας αρχαιότατος λαός στην Μικρά Ασία, που κατοικούσε ΝΔ της Ιωνίας, στην Καρία – και μετά από 170 χρόνια έρχονται οι Δωριείς που κυριεύουν το νησί γύρω στο 1200 π.Χ. Στο Μουσείο των Λειψών βρίσκονται κομμάτια από αγγεία που ανάγονται στην Μυκηναϊκή Εποχή (1600-1100 π.Χ.), ενώ μια επιγραφή του 4ου αι. π.Χ. μαρτυρεί την ύπαρξη οικισμού στο νησί από τους Ίωνες της Μιλήτου. Κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου (431-404 π.Χ.) στους φυσικούς όρμους του νησιού καταφεύγουν πλοία και των δύο αντιπάλων παρατάξεων. Αρχαιολογικά ευρήματα στο ύψωμα «Κάστρο» (λείψανα αρχαίας οχύρωσης, κτίσματα, κεραμίδια και όστρακα από αγγεία), μαρτυρούν ότι υπήρχε ακρόπολη, ενώ στη θέση του σημερινού οικισμού υπήρχε η πόλη.
Ο Χριστιανισμός άνθισε γρήγορα στο νησί. Ερείπια δύο βασιλικών, η Παναγία στο Κουσέλιο και ο Άγιος Σπυρίδων/Άγιος Παντελεήμων στην Κατσαδιά, και ένα οικοδόμημα με ψηφιδωτά δάπεδα στη θέση Παληομάντρα, ανήκουν στους παλαιοχριστιανικούς χρόνους, 5ο-6ο αι. μ.Χ. Το 730 μ.Χ. η Λειψώ γίνεται κομμάτι του Βυζαντινού κράτους, ενώ την ίδια περίοδο η ευρύτερη περιοχή μαστίζεται από την πειρατεία. Το 1088, ο Όσιος Χριστόδουλος παρουσιάστηκε στην αυλή του αυτοκράτορα του Βυζαντίου, Αλέξιο Α΄ τον Κομνηνό, στην Κωνσταντινούπολη, προτείνοντας σχέδιο επανοικισμού της ερημωμένης Πάτμου με τη δημιουργία μοναστικής κοινότητας. Ο Αλέξιος παραχώρησε την εξουσία αυτού του έρημου νησιού αλλά και των Λειψών και των γύρω νησιών. Το «Χρυσόβουλο» του Αλεξίου εκτίθεται στο Μουσείο της Μονής Πάτμου. Έκτοτε οι Λειψοί ανήκουν στην Πατριαρχική Εξαρχία Πάτμου. Εκτός από την Πάτμο και τους Λειψούς, στην Εξαρχία ανήκουν τα νησιά Αγαθονήσι, Λέβιθα και Αρκιοί μαζί με τα γύρω νησίδια. Η Εξαρχία τελεί υπό την άμεση δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως.
Το 1309 μ.Χ. τα Δωδεκάνησα καταλαμβάνονται από τους Ιππότες του Τάγματος του Αγίου Ιωάννου της Ιερουσαλήμ έως το 1522, οπότε υποτάσσονται στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Από τις λίγες πηγές που υπάρχουν από αυτή την περίοδο, στο νησί δεν εγκαταστάθηκαν Οθωμανοί. Υπήρχε όμως επιβολή φόρου και επιδρομές για αρπαγές ζώων και λεηλασίες. Σημαντικές αλλαγές στο νησί των Λειψών επέφερε και η κατάληψη της Κρήτης από τους Οθωμανούς το 1669, όπου πολλοί Κρητικοί κατέφυγαν στους Λειψούς. Ένας από αυτούς, ο γέρο-Λιος, φτάνει στο νησί μερικές δεκαετίες αργότερα και γίνεται ο πρώτος κάτοικος και θεμελιωτής του χωριού στην σημερινή του τοποθεσία.
Κατά την Επανάσταση του 1821, στον πόλεμο για την Ανεξαρτησία της Ελλάδος, οι Λειψιώτες έλαβαν ενεργά μέρος στον αγώνα του γένους και το 1824 προσφέρουν φιλοξενία στον εξόριστο Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεόφιλο, σε Υδραίους, Σπετσιώτες και Ψαριανούς Ναυάρχους, ανάμεσά τους ο Σαχτούρης και ο Μιαούλης (Αύγουστος 1824).
Το νησί περιήλθε υπό Ιταλική κυριαρχία όταν κατέλαβαν τα Δωδεκάνησα το 1912 έως το 1943, όπου και πέρασαν στα χέρια των Γερμανών. Το 1945 τα Δωδεκάνησα υπάγονται προσωρινά σε Βρετανική διοίκηση έως την 7η Μαρτίου 1948 που ενσωματώθηκαν στο Ελληνικό κράτος.
Σήμερα:
Ο οικισμός των Λειψών, ένα παραδοσιακό αιγαιοπελαγίτικο χωριό, διατηρεί ως κύρια χρώματα το λευκό και το γαλάζιο. Απλώνεται αμφιθεατρικά στην είσοδο του νησιού, με την μεγαλοπρεπή εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου να δεσπόζει με τα δύο καμπαναριά και τον πανέμορφο γαλάζιο τρούλο. Τα πλακόστρωτα δρομάκια σε καλούν να τα διαβείς και να απολαύσεις την υπέροχη θέα του νησιού από τα υψώματα.
Το θρησκευτικό συναίσθημα των κατοίκων είναι έντονο, κάτι που φαίνεται από τον μεγάλο αριθμό εκκλησιών και παρεκκλησιών στο νησί.
Λέγεται μάλιστα ότι αντιστοιχεί μία εκκλησία σε κάθε οικογένεια, που φροντίζει και την συντήρησής της.
Από όλες τις εκκλησιές, το κόσμημα του νησιού είναι το ιερό προσκύνημα της Παναγιάς του Χάρου. Ο ναός αυτής της τρίκλιτης βασιλικής με τρούλο σε βυζαντινό ρυθμό, χτίστηκε τον 16ο αιώνα από μοναχούς που ήρθαν από τη Μονή της Πάτμου. Η εικόνα της Παναγίας, στην οποία είναι αφιερωμένος ο ναός, είναι μοναδική: κρατά στην αγκαλιά Της τον Ιησού Χριστό εσταυρωμένο, και όχι ως Θείο Βρέφος ή Παιδίον όπως έχουμε συνηθίσει να απεικονίζεται. Επειδή ο νεκρός από την αρχαιότητα έχει σχέση με τον Χάρο, η εικόνα ονομάζεται «Η Παναγιά του Χάρου».
Δεν είναι όμως μόνο αυτό που κάνει την εικόνα αυτή μοναδική: το θαύμα με τα αγριόκρινα που επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο στην εορτή Της στις 23 Αυγούστου και αποτελεί πόλο έλξης για χιλιάδες πιστούς προσκυνητές, άρχισε τον Απρίλιο του 1943 όπου μια κοπέλα πρόσφερε στην Παναγία άσπρους κρίνους, οι οποίοι, όπως ήταν φυσικό, ξεράθηκαν. Τον Ιούλιο ωστόσο, οι αποξηραμένοι κρίνοι άρχισαν να βγάζουν μπουμπούκια και έως την ημέρα της εορτής Της, τα Εννιάμερα από την Κοίμησή Της, είχαν ανθίσει. Το μοναδικό αυτό θαύμα πραγματοποιείται έκτοτε μέχρι σήμερα, και τα αγριόκρινα προσφέρονται ως ευλογία της Παναγίας του Χάρου στους προσκυνητές.
Απασχόληση
Οι κάτοικοι ασχολούνται με την αλιεία, την γεωργία (αμπελουργία, οινοποΐα, παραγωγή ελιάς – ελαιολάδου, θυμαρίσιου μελιού και δημητριακών), την κτηνοτροφία (παραγωγή ντόπιων τυριών), το εμπόριο και τον τουρισμό. Χαρακτηριστικό προϊόν του νησιού αποτελεί το κόκκινο γλυκό κρασί της ποικιλίας Φωκιανό.
Λειψοί: Νησί πρότυπο στις υποδομές
Το Οδικό Δίκτυο του νησιού 20 χιλιομέτρων, αποτελείται από τρείς κύριους ασφαλτοστρωμένους άξονες και συνδέει τον οικισμό με πολλές περιοχές του νησιού. Για τους φίλους της πεζοπορίας, υπάρχουν και χαρτογραφημένα μονοπάτια που οδηγούν σε πάμπολλους όρμους με πανέμορφες παραλίες με βότσαλα.
Το Λιμάνι των Λειψών, ένα ασφαλές φυσικό λιμάνι σχεδιασμένο να εξυπηρετεί μεγάλη κίνηση, είναι χωρισμένο σε τρεις ζώνες: την Τουριστική – για την υποδοχή των πλοίων της γραμμής κάθε χωρητικότητας, Οργανωμένη Μαρίνα – αλιευτικών και σκαφών αναψυχής, και Εμπορική – για φορτηγά πλοία και τροφοδοσία νερού και καυσίμου.
Στους Λειψούς εφαρμόζεται το Πρόγραμμα Ανακύκλωσης με το σύστημα «Διαλογή στην Πηγή και συλλογή πόρτα-πόρτα». Εδώ οι κάδοι απορριμμάτων αποτελούν άγνωστο αντικείμενο. Το σύστημα στηρίζεται στη διανομή σάκων απορριμμάτων για την προσωρινή αποθήκευση των απορριμμάτων στον χώρο τους . Με βάση το πρόγραμμα, γίνεται χωριστή συλλογή των παρακάτω υλικών: γυαλί, χαρτί/χαρτόνι, πλαστικό/νάιλον, μέταλλο/αλουμίνιο. Πρόσφατα ο Δήμος Λειψών προχώρησε στη δημιουργία τριών καλαίσθητων νησίδων ανακύκλωσης στις παραλίες του νησιού, με σκοπό την ενίσχυση του συστήματος χωριστής συλλογής. Στις νησίδες προβλέπεται και θέση χωριστής συλλογής βιοαποβλήτων.
Στο νησί λειτουργεί Μονάδας Αφαλάτωσης παρέχοντας υδατική αυτονομία στο νησί. Η δυναμικότητα της μονάδας φτάνει μέχρι και τα 600 κυβικά μέτρα πόσιμου νερού ημερησίως, ποσότητα που επαρκεί για την κάλυψη των αναγκών του νησιού και για τους θερινούς μήνες.
Νοτιοδυτικά του οικισμού, υπάρχει Μονάδα Βιολογικού Καθαρισμού των αστικών λυμάτων. Το κεντρικό αποχετευτικό δίκτυο συγκεντρώνει όλα τα λύματα του οικισμού, τα οποία καταλήγουν με τη σειρά τους στη μονάδα. Από τη διεργασία προκύπτει νερό καθαρότητας περίπου 95% το οποίο αποβάλλεται στη θάλασσα.
Στους Λειψούς λειτουργεί Χ.Υ.Τ.Υ (χώρος Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων) στη θέση «Κυδωνιές», για την ταφή του σύμμεικτου υπολείμματος. Έχει συνολική έκταση 39 στρεμμάτων και χωρητικότητα ταφής 13,346 m3. Προβλέπεται η δημιουργία μικρής μονάδας κομποστοποίησης στο χώρο του Χ.Υ.Τ.Υ, η οποία εκτός από τα βιοαπόβλητα θα επεξεργάζεται και τα πράσινα απόβλητα του νησιού. Η δυναμικότητα της μονάδας εκτιμάται σε 60tn.
Στο νησί υπάρχει λιμνοδεξαμενή χωρητικότητας 36.000 κυβικών μέτρων στην περιοχή της Παναγίας του Χάρου, η οποία κατασκευάστηκε με σκοπό να καλύψει αρδευτικές ανάγκες. Η τροφοδοσία της λιμνοδεξαμενής γίνεται από δύο υδροληψίες στα ρέματα Μηλιού και Λιά και μέσα στο 2018 πραγματοποιήθηκε η κατασκευή του έργου «Επαύξηση της απορροής ομβρίων υδάτων προς τη λιμνοδεξαμενή».
Το νησί διαθέτει ελικοδρόμιο για την διακομιδή επειγόντων ιατρικών περιστατικών στα κοντινά νησιά καθώς και την υποδοχή πολιτικών και στρατιωτικών επισήμων.
Στους Λειψούς λειτουργεί Πολυδύναμο Περιφερειακό Ιατρείο το οποίο είναι στελεχωμένο με έναν Αγροτικό Ιατρό. Είναι ένα μεγάλο έργο υποδομής και γίνονται προσπάθειες για την όσο το δυνατόν επαρκέστερη στελέχωσή του με εξειδικευμένο ιατρικό προσωπικό. Διαθέτει εξεταστήριο γενικής ιατρικής, γυναικολογικό, παιδιατρικό, ακτινολογικό και μικροβιολογικό εργαστήριο, αίθουσα μικροεπεμβάσεων και θάλαμο βραχείας νοσηλείας.
Νικηφόρειο Μουσείο: Στο κέντρο του οικισμού υπάρχει το Εκκλησιαστικό, ιστορικό και λαογραφικό Μουσείο, το λεγόμενο και «Νικηφόρειο». Βρίσκεται δίπλα στον ενοριακό ναό του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου. Δημιουργήθηκε από τον Πανοσιολογιότατο Νικηφόρο Κουμουνδούρο. Με τη φροντίδα του συγκεντρώθηκαν από την ύπαιθρο και τα ξωκλήσια αντικείμενα μεγάλης αρχαιολογικής αξίας όπως: μαρμάρινα κιονόκρανα (4ου αι. π.Χ.), ταφικά ευρήματα όπως λυχνίες, δακρυχόοι και άλλα πήλινα αγγεία, μαρμάρινες πλάκες με αρχαιοελληνική γραφή, πήλινες στάμνες, ξύλινοι και ασημένιοι σταυροί (17ου αι), αρτοφόρια, ιεροκαλύμματα, κηροπήγια (Ρωσικής κατασκευής του 1800), εικόνες του 16ου αι. Ιερά Ευαγγέλια, παλιά βιβλία, τοπικές ενδυμασίες, παλιά οικιακά σκεύη αλλά και αρχαίους αμφορείς που συνέλεξαν ψαράδες του νησιού.
Στον χώρο της Εκπαίδευσης, στους Λειψούς λειτουργεί:
Ολοήμερο Νηπιαγωγείο. Διαθέτει λειτουργικό και αισθητικά αναβαθμισμένο χώρο με δυνατότητα και για ολοήμερο σχολείο.
Ολοήμερο Δημοτικό σχολείο (6-θέσιο). Στεγάζεται σε κτίριο που έχει χαρακτηριστεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο από το 2001.
Γυμνάσιο με Λυκειακές τάξεις. Διαθέτει σύγχρονες εγκαταστάσεις (βιβλιοθήκη, αίθουσα θεάτρου, αίθουσα Η/Υ, γήπεδο μπάσκετ, βόλεϊ και ποδοσφαίρου).
Η Δημοτική Βιβλιοθήκη Λειψών «Οδυσσέας Ελύτης» ιδρύθηκε το 1996. Λειτουργεί με την εθελοντική προσπάθεια 2 βιβλιοθηκονόμων που ξεκίνησε το 2010 και συνεχίζεται με την υποστήριξη του Δήμου και της τοπικής κοινωνίας. Η συλλογή ξεπερνά τους 8.000 τίτλους. Διαθέτει επίσης περιοδικές εκδόσεις, οπτικοακουστικό υλικό, παιδικό και ξενόγλωσσο τμήμα, καθώς και 2 ηλεκτρονικούς υπολογιστές για το κοινό.
Ο Μορφωτικός Εκπολιτιστικός Σύλλογος Λειψών «Νόστος» συστάθηκε το 1982. Ο σύλλογος αποσκοπεί στην ανάπτυξη των δεσμών των μελών τού συλλόγου με βάση τις κοινές επιδιώξεις τους, κοινωνικές και εκπολιτιστικές, στην διαφύλαξη της νησιώτικης – Λειψιώτικης ταυτότητας, στη διασύνδεση όλων των Λειψιωτών με άξονα την κοινή καταγωγή, τις αξίες και εμπειρίες του παρελθόντος, την επιθυμία για εξέλιξη και προκοπή. Οι δράσεις του συλλόγου αφορούν εκδηλώσεις, ομιλίες, εκθέσεις και γενικότερα διάφορα πολιτιστικά δρώμενα καθ’ όλη την διάρκεια του χρόνου.
Στον χώρο του Αθλητισμού, το νησί διαθέτει:
Γήπεδο ποδοσφαίρου 5x5: χορηγία της Ομάδας Αιγαίου
Γήπεδο ποδοσφαίρου 11x11: κατασκευάστηκε από τον Δήμο Λειψών για την στέγαση και προπόνηση του Αθλητικού Ομίλου.
Δημοτικό γυμναστήριο: χορηγία της Ομάδας Αιγαίου, πλήρως εξοπλισμένο με όργανα γυμναστικής, το οποίο είναι στη διάθεση των κατοίκων αλλά και των επισκεπτών του νησιού κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.
Το νησί διαθέτει επίσης Αστυνομικό Σταθμό, Λιμενικό Σταθμό, Τράπεζα, Φαρμακείο, Ταχυδρομείο, Δ.Ε.Η. και Κ.Ε.Π. για την εξυπηρέτηση όσων επισκέπτονται ή διαμένουν στο νησί.
«Αρχιπέλαγος»: Στους Λειψούς βρίσκεται η κύρια βάση του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος», όπου εδρεύει η Θαλάσσια Ερευνητική Βάση και το Καταφύγιο Θαλάσσιας Ζωής Αιγαίου. Στοχεύει στη μελέτη και προστασία της ιδιαίτερης βιοποικιλότητας στην ευρύτερη περιοχή των ελληνικών θαλασσών και νησιών και της ΒΑ Μεσογείου, συνδυάζοντας εφαρμοσμένη επιστημονική έρευνα, εκπαίδευση, δράσεις προστασίας της βιοποικιλότητας και την ενεργό συμμετοχή των τοπικών κοινοτήτων. Μεταξύ άλλων, χρησιμοποιούν την επιστημονική τους γνώση για την αποτροπή καταστροφικών πρακτικών, όπως η παράνομη αλιεία, οι εκρήξεις στη θάλασσα, η ρίψη αποβλήτων, η θαλάσσια ρύπανση, η διάβρωση των παραλιών, η υπερεντατική υπερβόσκηση και η συνεπαγόμενη διάβρωση, καθώς και άλλες απειλές για τη βιοποικιλότητα.
Το Καταφύγιο Θαλάσσιας Ζωής Αιγαίου στους Λειψούς, όταν ολοκληρωθεί, θα λειτουργεί παράλληλα ως κέντρο περίθαλψης για θαλάσσια θηλαστικά και χελώνες, ως χώρος μόνιμης φιλοξενίας για δελφίνια που ελευθερώνονται από την αιχμαλωσία, καθώς και ως ερευνητικό κέντρο παράκτιας οικολογίας όπου πραγματοποιούνται πολλά σημαντικά πειράματα και ερευνητικές δραστηριότητες. Το κτίριο που στεγάζει το Καταφύγιο Θαλάσσιας Ζωής Αιγαίου, είναι ένα πρότυπο αυτόνομο κτίριο, αυτόνομο ενεργειακά καθώς τροφοδοτείται από ηλιακή ενέργεια, ενώ σύντομα θα διαθέτει και σύστημα αφαλάτωσης που θα λειτουργεί επίσης με φωτοβολταϊκά για την κάλυψη των αναγκών παροχής νερού στο κτίριο.
Το Αρχιπέλαγος διαθέτει ερευνητικές βάσεις και σταθμούς σε επτά νησιά του Αιγαίου. Οι ερευνητικές βάσεις λειτουργούν καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, ενώ οι σταθμοί λειτουργούν εποχιακά. Επιστήμονες, εμπειρογνώμονες και φοιτητές, εργάζονται αφιλοκερδώς στις ερευνητικές βάσεις του Αρχιπελάγους στα νησιά του ΒΑ Αιγαίου, καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Οι ερευνητικές ομάδες είναι διεπιστημονικές, καλύπτοντας ευρύ φάσμα ειδικοτήτων και δεξιοτήτων και αποτελούνται από ανθρώπους που προέρχονται από πολλά μέρη του κόσμου. Για το σκοπό αυτό το Αρχιπέλαγος συνεργάζεται στενά με κορυφαία πανεπιστήμια και ερευνητικά ιδρύματα από την Ευρώπη, την Αμερική και την Ασία. https://archipelago.gr/
Πανηγύρια & Γιορτές
Το μεγαλύτερο πανηγύρι του νησιού είναι αυτό της Παναγίας του Χάρου στις 22 Αυγούστου, παραμονή της εορτής Tης. Ο κόσμος συρρέει από τα γειτονικά νησιά για να προσκυνήσει τη θαυματουργή εικόνα.
Το πανηγύρι του Αι-Γιάννη του Κλήδονα. Ο «Κλήδονας» είναι λαϊκό έθιμο που επιβιώνει από την αρχαιότητα και μία γιορτή των Λειψών στις 24 Ιουνίου, προς τιμήν του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, κατά την οποία οι κάτοικοι ανάβουν φωτιές, οι κοπέλες φέρνουν το λεγόμενο ‘αμίλητο νερό’ στην πλατεία του οικισμού και γίνεται γλέντι με τραγούδια και χορό. Το ‘αμίλητο νερό’ σχετίζεται με την αλαλία του πατέρα του Αγίου Ιωάννη, που προκλήθηκε μέχρι να γεννηθεί το παιδί, γράφοντας το όνομά του σε μια πινακίδα, αφού δεν μπορούσε να το διατυπώσει προφορικά.
Η Γιορτή του Κρασιού γίνεται αρκετές φορές μέσα στο χρόνο με κυριότερη αυτήν του Αυγούστου, όπου έχετε την ευκαιρία να δοκιμάσετε όλες τις ποικιλίες του λειψιώτικου κρασιού.
Άλλα πανηγύρια που θα ζήσετε στο νησί είναι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος στις 6 Αυγούστου, που γιορτάζεται στο κολπάκι του Χριστού και πηγαίνουν από στεριά και θάλασσα, και της Κοίμησης της Θεοτόκου στις 15 Αυγούστου.